علم مواد
یاسر وحیدشاد؛ کارن ابری نیا؛ پیمان عالی مهر
چکیده
در این تحقیق به بررسی عوامل ساخت افزایشی با روش ذوب لیزر انتخابی با جنس فولاد ماریجینگ گرید 300 با استفاده از روش تاگوچی پرداخته شد. جهت بررسی اثر عواملی موثر فرآیندی و دست-یابی به سطوح بهینه هر عامل، به کمک نرم افزار تحلیل داده مینی‌تب آزمایش‌هایی طراحی شد. در این تحقیق برای ساخت نمونه‌های کشش عوامل سرعت اسکن، فاصله هاشور، ضخامت لایه ...
بیشتر
در این تحقیق به بررسی عوامل ساخت افزایشی با روش ذوب لیزر انتخابی با جنس فولاد ماریجینگ گرید 300 با استفاده از روش تاگوچی پرداخته شد. جهت بررسی اثر عواملی موثر فرآیندی و دست-یابی به سطوح بهینه هر عامل، به کمک نرم افزار تحلیل داده مینی‌تب آزمایش‌هایی طراحی شد. در این تحقیق برای ساخت نمونه‌های کشش عوامل سرعت اسکن، فاصله هاشور، ضخامت لایه و استراتژی اسکن مورد بررسی قرار گرفت. برای مشخصهیابی نتایج در بخش خواص مکانیکی از استحکام نهایی کشش و در بخش خواص ریزساختاری شامل تخلخل و ریزساختار از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترون روبشی استفاده شد. نتایج مشخص کرد که در تحلیل اثر عواملی فرآیندی، سطوح سرعت اسکن 100 میلیمتر بر ثانیه، ضخامت لایه 20 میکرون، فاصله هاشور 15/0 میلیمتر، استراتژی اسکن Stripe عوامل بهینه سطوح در جهت ساخت XY بود. در نتایج خروجی استحکام نهایی کشش 951 مگاپاسکال، تخلخل 4/0% و به عبارتی چگالی نسبی 6/99% بدست آمد.
سازه
یاسر وحیدشاد؛ فائقه سلطان محمد
چکیده
عوامل بسیاری بر کیفیت فرایند لحیم کاری سخت تاثیر می گذارند که می توان به دما، زمان، فاصله، کیفیت سطحی و عناصرآلیاژی اشاره نمود. عوامل ذکر شده با تاثیر بر تشکیل فازهای بین فلزی شکننده، نقش مهمی در استحکام اتصال ایجاد شده دارند، چنانچه افزایش دمای لحیم کاری سخت منجر به حذف فازهای بین فلزی شده و استحکام منطقه اتصال دو فلز را افزایش ...
بیشتر
عوامل بسیاری بر کیفیت فرایند لحیم کاری سخت تاثیر می گذارند که می توان به دما، زمان، فاصله، کیفیت سطحی و عناصرآلیاژی اشاره نمود. عوامل ذکر شده با تاثیر بر تشکیل فازهای بین فلزی شکننده، نقش مهمی در استحکام اتصال ایجاد شده دارند، چنانچه افزایش دمای لحیم کاری سخت منجر به حذف فازهای بین فلزی شده و استحکام منطقه اتصال دو فلز را افزایش می دهد. در این تحقیق، اتصال قطعات فولاد زنگ نزن آستنیتی 316 به یکدیگر با لایه پُرکننده پایه نیکل به روش لحیم کاری سخت مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش، از فلز پُرکنندهBNi2 در دماهای 1050 ، 1100، 1150 و 1200 درجه سانتی گراد و به مدت 60 دقیقه برای لحیم کاری نمونه-های کشش گرد استاندارد استفاده شده و سپس خواص مکانیکی و ریزساختار منطقه اتصال با آزمایش کشش دمای محیط و متالوگرافی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش دما، استحکام کشش منطقه اتصال بهبود مییابد. این افزایش استحکام به دلیل نفوذ عنصر بور به داخل فلز پایه و کاهش فازهای تُرد و مضر بین فلزی بورید در منطقه اتصال است
